Listopadowe Dni może najtrudniejsze  w roku biegną powoli…, gdzie bywasz w ten czas, gdy szaro, smutno  i ponuro za oknem?
„O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny
I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny,
Dżdżu krople padają i tłuką w me okno…
Jęk szklany… płacz szklany… a szyby w mgle mokną(…)”

Właśnie tak jesień widzi Staff  i pewnie nie inaczej my odczuwamy ten czas,  gdzie człowiek ma się skryć ?, jakie jest dobre miejsce w naszym mieście na te słotne, długie wieczory ?, trzeba przecież gdzieś uciec …
Mam taką propozycję 😉 – zejdźmy do głębi, podziemną trasą z nadszańca do kazamaty tej największej, napalmy w kominkach i usłyszmy  trzask płonących drew, popatrzmy na ogień roztaczający światło po zimnych, starych murach. Zobaczymy też utrudzonych obrońców miasta? uwiajających się jak w ukropie przy strzelnicy i jak zawsze szczęśliwie broniących hetmańskiego grodu. Tymczasem wzmacniając  się sokiem z malin bądź grzanym, czerwonym winem i przegryzając kiełbaskę z rusztu zastanówmy się  gdzie by tu jeszcze powędrować uliczkami i zaułkami naszego miasta …?