„Dzielny radą, pismy, wojski – nieśmiertelny Jan Zamoyski”

Ignacy Krasicki

„I miała zaiste Polska czem się chlubić, dopóki żył ów tak wielki mówca i wódz. Po jego stracie ma państwo dostateczną przyczynę do opłakiwania swej szkody, jak długo losy nie zdarzą mu drugiego podobnego męża”

Matthaus Dressner 1606 r.

Historyk Reinhold Heideinstein, żyjący w czasach  Jana Zamoskiego opisuje epizody wyprawy moskiewskiej hetmana, które rzucają blask na postać dowódcy, jednoczącego w sobie zespół szlachetnych cech, takich jak: męczeństwo, odwaga, niezłomność, ale również, spryt i roztropność. Hetman tępił przejawy rozpusty, karał surowo żołnierzy korzystających z usług kurtyzan, a kobiety lekkich obyczajów wypędzał z obozu.

Jan Kochanowski zwracał się do swojego przyjaciela Jana Zamoyskiego :

„Błogosławiony Jesteś po trzykroć, Zamoyski,

Ty po trzykroć szczęśliwy, szczęśliwy, szczęśliwy… Bogowie coraz nowe dają ci radoście,

coraz hojniej obdarza cię los przyjazny. w pokoju, w boju – urząd piastujesz najwyższy.

Tyś prawa ręka króla, zguba wrażych ludów, Muz ulubieniec. Tego zazdrości ci niejeden…

Lecz nikt ci nie zazdrości niespania ni trudów.”

„A jeśli komu droga otwarta do nieba – tym, co służą Ojczyźnie „.

„Nie dziw, że Polak w sławie wygórował – Zamoyski radzi, Batory panował.”
Julian Ursyn Niemcewicz